آشنایی با بتن و افزودنی های بتن

بتن و افزودنی های بتن

آشنایی با بتن و افزودنی های بتن

بتن که تولید آن در سال حدود ۵/۸ بیلیون متر مکعب می باشد، به علت دارا بودن خواص و ویژگی های آن و نیز در دسترس بودن مصالح پس از آب پرمصرف ترین ماده روی زمین بشمار می رود که در صد سال اخیر استفاده از آن در ساخت بناهای مسکونی، راهها و جاده ها، انواع ساختمانهای فنی، کارخانه ها، متروها، فرودگاهها، پل ها و سدها، سازه های دریایی و … مقبولیت همگانی پیدا کرده است.

بتن ترکیبی از سنگدانه، ملات سیمان، آب و گاهی برای کارایی بیشتر مقداری مواد افزودنی بتن می باشد. رنگ بتن اغلب خاکستری است اما از طریق انتخاب سیمان و مصالح متناسب و یا با استفاده از رنگدانه های شیمیایی می توان رنگ آن را تغییر داد.

آب در بتن و افزودنی های بتن

آب در بتن و افزودنی های بتن، ناخالصی های موجود در آب مصرفی ممکن است در گیرش بتن تاثیر بگذارد و اختلالاتی را به وجود آورد و حتی شاید در مقاومت بتن اثر نامطلوب ایجاد نماید.به همین منظور در اکثر اختلاط ها آب مناسب برای بتن آن است که برای نوشیدن نیز مناسب باشد.

البته معیار آب آشامیدنی بودن برای اختلاط مطلق نیست و احتمال دارد یک آب آشامیدنی به خاطر داشتن درصد بالایی از یونهای سدیم و پتاسیم برای بتن ریزی مناسب نباشد زیرا درصد بالای یونهای سدیم و پتاسیم، خطر واکنش قلیایی دانه های سنگی را به همراه دارد، و یا اینکه آبی که شکر در آن مخلوط شده قابل نوشیدن است ولی برای ساخت بتن مناسب نیست.

مقدار آب مصرفی در داخل بتن بسیار اهمیت دارد و باید با توجه به نوع سیمان، دمای محیط و رطوبت موجود در سنگدانه ها مقدار آن را تعیین نمود زیرا مقدار کمتر یا بیشتر آب در بتن هرکدام باعث ایجاد مشکلاتی در گیرش بتن و مقاومت نهایی آن می گردد.

سنگدانه ها – بتن و افزودنی های بتن

سنگدانه ها تقریبا سه چهارم حجم بتن را تشکیل می دهند به همین دلیل کیفیت آنها قطعا در عملکرد بتن تاثیرگذار می باشد، بتن معمولا از سنگدانه هایی به اندازه های مختلف که قطر آن بین ۱۰ تا ۵۰ میلی متر می باشد استفاده می شود که دانه های درشت تر را شن و ریزتر را ماسه می نامند.

بتن و افزودنی های بتن

معمولا مواد افزودنی شامل تقلیل دهنده های آب، کندگیر کننده ها، زودگیر کننده ها و آب بندها و یا مواردی جهت جایگزین کردن به جای سیمان می باشند.

تسریع کننده ها می تواند شامل ضد یخ بتن، زودگیر بتن و روان کننده ها باشد که علاوه بر حفظ مقاومت بتن باعث تسریع گیرش آن می گردد که معمولا در شرایط بتن ریزی در هوای سرد و یا شاتگریت از آنها استفاده می شود.

در مقابل آن موادی مثل روان ساز دیرگیر که برای به تاخیر انداختن زمان گیرش بتن از آنها استفاده می شود که معمولا در محیط هایی که دمای هوا باعث تبخیر سریعتر آب بتن می شود مورد استفاده قرار می گیرد.

روان کننده ها – بتن و افزودنی های بتن

این افزودنی بتن امروزه کاربردهای فراوانی در صنعت شیمی دارد روان کننده ها که ابتدا نوع نفتالین آن در سال ۱۹۶۰ در ژاپن و بعد ملامین آن در آلمان ساخته شد امروز در تیپها و بیس های مختلفی ارائه می گردد.

این افزودنی بتن شامل جایگزین شدن آن به جای آب جهت بالا بردن مقاومت، جهت کاهش مصرف سیمان و رسیدن به همان کارآیی و همچنین افزودن به بتن جهت بالا رفتن اسلامپ بتن و تسریع بتن ریزی با حجم آرماتور زیاد و یا در ارتفاع می باشد.

روان کننده ها که با اسمهای مختلفی در بازار عرضه می گردند معمولا هر کدام به نوبه خود حداقل یکی از خصوصیات بالا را دارند و بسته به میزان مصرف و نوع و عیار سیمان از طرف عرضه کنندگان این محصول به خریدار پیشنهاد می شوند.

روان کننده ها، فوق روان کننده ها، روان سازها و ابر روان کننده ها هر کدام به نوبه خود می توانند در بالا بردن کارائی بتن و همچنین تا حدود زیادی نفوذ ناپذیر کردن بتن اثرگذار باشند.

در کنار این افزودنیها محصول دیگری به اسم ژل میکروسیلیکا (bcs920) هم وجود دارد که این محصول ترکیب اصلی آن از روان کننده و میکروسیلیس می باشد که استفاده از آن علاوه بر خصوصیات گفته شده در بالا به دلیل وجود میکرو سیلیس می تواند در بالا بردن مقاومت بیشتر بتن و همچنین عدم خوردگی بتن مورد استفاده قرار گیرد.

بهترین افزودنی های بتن را از شرکت بتن شیمی سازه (BCS) بخواهید.